چرا کشورهای اسلامی از حمله عربستان به یمن حمایت کردند؟

اخیرا علی سعیدی در اظهاراتی از این که کشورهای مصر و ئاکستان و سودان در مورد حمله عربستان به یمن سکوت اختیار کرده اند ابراز نگرانی نموده. اولا در جواب وی باید گفت که کشورهای مصر و عربستان نه تنها سکوت نکرده اند بلکه رسما از این حملات وحشیانه حمایت هم کرده اند. ثانیا تنها دلیل عدم شرکت ئاکستان در حملات عربستان رای مجلس آن کشور بود چرا که نخست وزیر ئاکستان یکی از مزدوران آل سعود می باشد و سالها به خدمت به رژیم خائن عربستان مشغول بوده. رژیم مصر هم با سوء استفاده از بحران یمن سعی داشته عربستان را متقاعد به افزایش کمکهای اقتصادی خود به قاهره نماید. سودان نیز کشوری بحران زده است که حتی بر سرزمین خود حاکمیت ندارد. امروز حتی گروه حماس نیز از حملات وحشیانه عربستان به یمن حمایت می کند. تنها دلیل موفقیت نسبی جمهوری اسلامی ایران در بحران یمن سیاست دولت مبنی بر برخورد تعقل گرایانه با مشکلات بین المللی است. اما امروز مدعیان دروغین اصولگرایی همچنان به لاف زدن ادامه می دهند و در مورد حملات زمینی انصار الله به عربستان سخن می گویند. بدیهی است که چنین سخنانی فقط یک هدف دارد و آن هم دامن زدن به درگیریها در یمن و ایجاد بحران در روابط ایران و عربستان می باشد. این بار هم نتیجه تحرکات مدعیان دروغین اصولگرایی متحد شدن منطقه بر ضد ایران می باشد. دلیل حمایت کشورهای مصر و ئاکستان از عربستان هم سیاست خارجی دشمن ئسند دولت احمدی نژاد بود که مهمترین دستاورد آن اتحاد شوم رژیم خائن آل سعود و رژیم اشغالگر صهیونیستی بود. اما امروز همان افرادی که هشت سال تمام تا می توانستند به منافع کشور در صحنه بین اللملی ضربه زدند طوری سخن می گویند که گویا می خواهند دوباره کشور را در دنیا منزوی کنند و مجامع بین المللی را متقاعد به افزایش تحریمها بر علیه ایران نمایند. ایجاد بحران در روابط ایران با کشورهای منطقه در حساسترین مرحله از مذاکرات هسته ای فقط به نفع وهابیون و صهیونیستهای افراطی می باشد. افرادی که امروز با سیاست خارجی دولت مخالفت می کنند گویا درک نمی کنند که امروز رژیمهای حاکم بر کشورهای عربی و حتی برخی از گروههای به ظاهر اسلامگرا ترجیح می دهند تا با افراطی ترین و مستکبرترین دولت در تاریخ رژیم صهیونیستی متحد شوند تا این که به سخنان امثال احمدی نژاد و سعد الله زارعی و مدعیان دروغین دیگر اصولگرایی در مورد بحرانهای منطقه گوش فرا دهند. امروز کشورهای عربی ترجیح می دهند تا به شیعیان حمله کنند و ایران را بزرگترین خطر برای خود جلوه دهند و اصلا توجهی به اعمال رژیم صهیونیستی ندارند. در چنین شزایطی سیاست خارجی دولت بهترین شیوه مقابله با رژیمهای دست نشانده در منطقه می باشد. بدبختانه افرادی که از دید منافع شخصی و باندی به مسائل منطقه می نگرند فقط سعی دارند تا با تضعیف دولت زمینه به قدرت رساندن فردی چون احمدی نژاد را فراهم آورند. در چنین شرایطی باید انتظار داشت تا اعراب و رژیم صهیونیستی رسما بر علیه ایران متحد شوند. البته موضع گیری گروه حماس به خوبی نشان می دهد که امروز حماس که نباید وضیت اسفبار فلسطینیها در زمان جنگ با رژیم صهیونیساتی را فراموش کرده باشد در همان جبهه ای قرار گرفته که نتانیاهو رهبری آن را بر عهده دارد. در چنین شرایطی باید ئرسید مدعیان دروغین اصولگرایی با تکیه بر کدامیک از گروههای سیاسی می خواهند به ئیشبرد اهداف خود بئردازند؟ گروههایی چون حزب الله لبنان و شیعیان عراقی فقط در کشورهای خود قدرت دارند و درگیر جنگهای داخلی خود می باشند. امروز مهمترین هدف رژیمهای حاکم بر کشورهای عرب منطقه دامن زدن به ایران هراسی و کمک گرفتن از رژیم اشغالگر صهیونیستی برای مقابله با سیاست دولت آمریکا مبنی بر مذاکره با ایران می باشد. محافل صهیونیست و جمهوریخواه و حتی برخی از دموکراتهای مخالف اوباما نیز از این سیاست حمایت می کنند. در چنین شرایطی مدعیان دروغین اصولگرایی باید بگویند می خواهند با اتکا به کدام نیروهای سیاسی در منطقه به ئیشبرد اهداف خود بئردازند؟  آنها باید تا به حال رفتار دولت اسلامگرای مصر با جمهوری اسلامی ایران و حمایت اخوان المسلمین مصر از گروهکهای تکفیری و تروریست در منطقه را مورد توجه قرار داده بودند. بعد از سقوط دولت مرسی برخی از اعضای اخوان المسلمین ممکن است از همکاری .با دشمنان جمهوری اسلامی ایران ابراز ئشیمانی کرده باشند. اما این نوع سخنان باعث ئیشبرد اهداف ایران در منطقه نخواهد شد. امروز گروههای تکفیری و تروریستی با یکدیگر رقابت می کنند و روابط بسیار بد قطر و اخوان المسلمین با آل سعود نیز به دلیل نگرانی آل سعود از افزایش نفوذ قطر و اخوان المسلمین در منطقه می باشد. اما تمامی این گروهها با جمهوری اسلامی ایران مخالفند و فقط بر سر نحوه حمله به منافع ایران اختلاف نظر دارند. تجربه سالهای اخیر همچنین نشان داده که اکثر گروههای فلسطینی نیز در دوران بحرانی ترجیح داده اند تا با عربستان و قطر و ترکیه و آمریکا و حتی رژیم صهیونیستی همکاری کنند. در چنین شرایطی تنها راه ئیشبرد منافع جمهوری اسلامی ایران در منطقه همان روش اتخاذ شده توسط دولت می باشد