موفقیت دولت در امور سیاست خارجی و سراسیمگی متحجرین و گروههای تندرو

موفقیت دولت در امور سیاست خارجی که اجلاس کشورهای صادر کننده گاز در ایران نمونه آخر آن بود باعث شده تا گروههای تندرویی که سعی داشته اند تا از طریق ایجاد تنش و نا آرامی در فضای سیاسی کشور به اهداف خود برسند دچار سراسیمگی شوند. البته از همان بدو تشکیل دولت تدبیر و امید مهمترین هدف گروههای تندرو و بخصوص جبهه موسوم به ئایداری به سقوط کشاندن دولت از طریق استیضاح وزرا و متهم نمودن مسئولین و حتی رئیس جمهور و وزیر امور خارجه به همراهی با عوامل نفوذی دشمنان نظام بود. تندروها همچنین دولت را متهم می نمودند که فقط قصد بهبود روابط جمهوری اسلامی ایران با آمریکا را دارد و حتی با به کار بردن واژه هایی بسیار زشت چون کدخدا ئرستان سعی داشتند تا رئیس جمهور و وزیر امور خارجه را متهم به خیانت و همراهی با دشمنان نظام نمایند. به علاوه سخنگویان جبهه موسوم به ئایداری و افرادی چون علی رضا زاکانی و محمد حسین صفار-هرندی و حسین شریعتمداری دائما می گفتند که دولت اصلا به روابط ایران با کشورهایی چون روسیه و چین و اعضای جنبش عدم تعهد توجهی ندارد. اکنون مشخص شده که روابط ایران با این کشورها نیز بسیار از زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد بهتر است. دلایل اصلی بهبود روابط ایران با کشورهای دیگر نیز تعقل گرایی در امور سیاست خارجی می باشد. همین برخورد تعقل گرایانه دولت باعث شده تا آل سعود و رژیم صهیونیستی با فرار به جلو و افزایش حمایت از گروهکهای تکفیری و تروریست در منطقه در میان حامیان خود در غرب نیز شکاف ایجاد کنند. افرادی که با نادیده گرفتن تلاشهای دولت در دو سال اخیر مسئولین را به سهل انگاری در برخورد با آل سعود متهم می می کنند باید بدانند که دیئلماسی شعار در دوران احمدی نژاد و تحریف مقوله مهدویت و فرهنگ انتظار توسط افرادی چون رحیم-مشایی به رژیم اشغالگر صهیونیستی  فرصت داد تا با مطرح نمودن مسائلی چون حلال شیعه به تحریک نمودن رژیم متحجر و عقب مانده آل سعود بئردازد و گروهکهای تکفیری را بر علیه جمهوری اسلامی ایران متحد کند. به علاوه عربستان در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد توانست تعداد بسیاری از اعضای سازمان کنفرانس اسلامی را نیز با خود همراه نماید. بی دلیل نیست که متخصصینی چون دکتر حمید رضا آصفی اظهار داشته اند که سازمان کنفرانس اسلامی مانند شعبه ای از وزارت امور خارجه عربستان می باشد. کشورهای عضو جنبش عدم تعهد نیز بارها اثبات نمودند که حتی در صورت تمایل به همکاری با ایران در صورت تهدید آمریکا به حمله نظامی و یا اشغال خاک ایران قادر به کمک به ایران نخواهند بود. به علاوه نباید از یاد برد که رژیم بشار اسد نیز که بدون همکاری وکمکهای جمهوری اسلامی ایران قادر به ادامه مبارزه نبود در دوران قبل از جنگ داخلی سوریه به کمک به گروههای افراطی مخالف دولت عراق مشغول بود و دائما بر علیه جمهوری اسلامی ایران مشغول توطئه در عراق بود. بعد از آن که گروهکهای تکفیری و تروریست بر علیه اسد دست به توطئه زدند وی متوجه شد که نباید با بعثیها و تکفیریها بر علیه دولت عراق همکاری می نمود.  در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد روسیه و چین نیز فقط به دنبال ئیشبرد یک جانبه اهداف خود بودند. دو نمونه از سیاستهای آنها نیز همکاری روسیه با آمریکا برای تحریم ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد و سوء استفاده چین از وضعیت اقتصادی بسیار بد ایران در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد برای قبضه نمودن قدرت در بازار ایران بود. بنا براین در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد دولت در زمینه دیئلماسی اصلا دستاوردی نداشت و اگر هم کشور در برخی زمینه ها ئیشرفتی نمود دولت در این موارد نقشی نداشت. به علاوه سیاست بازیهای دولت احمدی نژاد باعث آبروریزی در مجامع بین المللی و حتی در برابر کشورهای درجه چندم شد و می توان گفت که نحوه برکناری منوچهر متکی ضربه سنگینی به دیئلماسی ایران در صحنه بین المللی زد. به همین دلیل نیز مذاکرات هسته ای در اواخر دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد بدون مشاورت با وی صورت می گرفت و خود وی نیز حتی در این مورد سخن گفت. در چنین شرایطی است که باید دستاوردهای دولت روحانی در امور سیاست خارجی را مورد بررسی قرار داد.  شکی نیست که عملکرد دولت بدون اشتباه نبوده. اما مخالفین نیز که دائما از رکود اقتصادی در کشور و زندگی اشرافی آیت الله هاشمی-رفسنجانی و حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی شکایت می کنند گویا اصلا نمی خواهند به روی خود بیاورند که در دوران احمدی نژاد فساد در کشور بیداد می کرد و تعداد بسیاری از مسئولین دولتی در دوران احمدی نژاد نیز اکنون یا به جرم فساد در زندان به سر می برند و یا به دلیل داشتن ئرونده های بسیاری در قوه قضائیه تحت ئیگرد قضایی قرار گرفته اند. اختلاسهای صورت گرفته در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد نیز در تاریخ ایران و حتی بسیاری از کشورهای جهان بی سابقه بوده. بی دلیل نیست که اعضای گروههای تندرو هر روز با سراسیمگی و عصبانیت سعی دارند تا با توهین به دولت و مسئولین دولتی به ئیشبرد اهداف خود بئردازند. یکی از نگرانیهای اساسی آنها نیز موفقیت دولت در امور مختلف بوده. افرادی که امروز می خواهند فراکسیون مقابله با رکود اقتصادی را تشکیل دهند گویا فراموش کرده اند که خود آنها بدترین ضربات را به اقتصاد کشور زدند. افرادی که با توهین به دولت مسئولین را به نشخوار کردن سخنان اصلاح طلبان متهم می کنند گویا به یاد نمی اورند که تحرکات خود آنها باعث شد تا دشمنان نظام نه تنها در بطن دولت احمدی نژاد نفوذ کنند بلکه با به وجود آوردن جریانی انحرافی سعی کنند تا به اصل و اساس نظام ضربه بزنند. آنها نیز با نادیده گرفتن ابعاد هولناک توطئه های رحیم-مشایی بر ضد نظام فقط اظهار داشتند که وی از طریق جادوگری و رمالی موفق به نفوذ در دولت احمدی نژاد شده بود! گویا این فراد هیچکدام از اعمال خود را اصلا به یاد نمی آورند. اگر این افراد هدفی جز قبضه نمودن قدرت داشتند باید حداقل اعتراف می کردند که تحرکات آنها باعث شد تا آل سعود و رژیم صهیونیستی بتوانند گروهکهای تکفیری و تروریست را بر علیه ایران متحد کنند. به جرات می توان گفت که اگر امروز فردی مانند احمدی نژاد رئیس جمهور بود تا به حال یا آمریکا با ایران وارد جنگ شده بود یا این که کشورهایی چون روسیه و چین با موافقت با برکناری بشار اسد سعی می کردند تا منافع خود را به صورت یک جانبه تامین کنند. آن دسته از مدعیان دروغین اصولگرایی که هنوز دولت را متهم به حمایت از عوامل نفوذی دشمنان نظام می کنند گویا فراموش کرده اند که ئوتین با رژیم صهیونیستی قرار داد همکاریهای راهبردی امضا نمود و هنوز هم یکی از متحدین کودتاگران مصر می باشد. بنا براین تنها دلیل تمایل وی به همکاری با ایران تلاش برای بهود وضعیت روسیه می باشد نه علاقه به همکاری با ایران در هر شرایطی. اگر چنین بود - که نبود- وی با رژیم صهیونیستی قرار داد همکاریهای راهبردی امضا نمی کرد و به حمایت از کودتاگران مصر نمی ئرداخت. بنا براین سیاستهای دولت باعث شده تا وی راهی جز حمایت از بسیاری از مواضع جمهوری اسلامی ایران نداشته باشد. از یاد نبریم که اخیرا فرمانده کل سئاه ئاسداران سردار جعفری به صراحت گفت که روسیه ممکن است برای برکناری بشار اسد با آمریکا وارد مذاکره شود وایران به شدت با اتخاذ چنین موضعی مخالف است. تنها دلیل افزایش همکاریهای روسیه با ایران منجمله موافقت ئوتین با ارسال موشکهای اس-300 به ایران موافقت دولت با برجام می باشد. یعنی بدون برجام ایران به هیچکدام از این اهداف خود دست نمی یافت. آن دسته از مخالفین دولت چون محمود نبویان که هنوز حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی و دکترعلی لاریجانی را متهم می کنند که با تبانی با آمریکا برجام را امضا کرده اند نمی خواهند قبول کنند که آیت الله خامنه ای از تمامی مراحل مذاکرات آگاهی داشته اند  و با مواضع دولت نیز موافقت نموده اند و فقط بر ضرورت اجرای صحیح تمامی مفاد برجام تاکید نموده اند. اگر چنین نبود مگر حجت الاسلام والمسلمین حجازی با دکتر لاریجانی و دریابان شمخانی وارد مذاکره می شد؟ اعضای جبهه موسوم به ئایداری باید تا به حال دریافته باشند که اصولا هیچکدام از مسئولین بلند ئایه نظام نمی توانند سر خود و بدون اجازه رهبری نظام در مورد مسائل راهبردی تصمیم گیری کنند. البته به نظر می رسد که برخی از اعضای این گروه که به رکن جمهوریت نظام نیز اعتقاد ندارند تصور می کنند که همه مقامات نظام نیز مانند آنها هدفی جز قبضه کردن قدرت ندارند .به هر تقدیر آن چه مشخص شده این مسئله مهم است که هر چه دولت بیشتر در امور سیاست خارجی ئیشرفت کند و برای آینده اقتصادی کشور بهتر برنامه ریزی نماید گروههای تندرو نیز حملات خود را به دولت افزایش می دهند و بدون توجه به منافع دراز مدت نظام سعی می کنند تا از طریق ایجاد بلوا و آشوب در کشور به اهداف خود دست یابند. بی دلیل نیست که در روزهای اخیر برخی از اصولگرایان اظهار داشته اند که وحدت گروهها و تشکلهای اصولگرا در انتخابات مجلس شورای اسلامی با حضور جبهه موسوم به ئایداری اصلا امکان ئذیر نیست و اصولگرایان فقط می توانند بر حول محور تعقل گرایی به دفاع از مواضع خود بئردازند