آیا جعفری قصد دارد بر علیه نظام کودتا کند؟

سخنان اخیر محمد علی جعفری باعث نگرانی بسیاری از دلسوزان انقلاب و نظام شده است. وی با تحریف سخنان آیت الله خامنه ای در مورد تلاشهای عده ای از مسئولین و صاحب نظران برای تغییر دادن مبانی ارزشی نظام اظهار داشته که در ایران جمهوری اسلامی هرگز برقرار نخواهد شد و انقلاب همچنان ادامه خواهد داشت. گویا وی اصلا متوجه نیست که با گذشت نزدیک به 37 سال از انقلاب اسلامی شرایط کشور بسیار تغییر کرده. اخیرا آیت الله محمد یزدی نیز با هشدار به طلابی که قصد جلو زدن از رهبری نظام را داشتند به آنها هشدار داد که شرایط کشور بسیار متفاوت با دوران اول انقلاب می باشد و نمی توان همان راه و روش آن دوران را امروز نیز به کار برد. اما به نظر می رسد که مهمترین هدف جعفری زمینه سازی برای ضربه زدن به دولت باشد. وی مدتهااست که با نادیده گرفتن مبانی ارزشی تفکر امام خمینی (ره) در مسائل سیاسی دخالت می کند و حتی در مورد مسائلی که اصلا در حوزه اختیارات سئاه نیست سخنرانی می کند. جعفری در موقعیتی نیست که بخواهد به رئیس جمهور درس دینداری و انقلابی گری بدهد. وی نه به اندازه رئیس جمهور دیندار و انقلابی بوده و نه به اندازه رئیس جمهور مسئولیت دارد. البته یکی از مشکلات اساسی مدعیان دروغین اصولگرایی همین مسئله حوزه اختیارات رئیس جمهور می باشد. آنها تصور می کنند که رئیس جمهور فقط در حد یک کارمند ارشد دولت آن هم فقط در صورتی که عقاید آنها را منعکس کند بتواند کار کند. این افراد حتی با حوزه اختیارات احمدی نژاد نیز مخالف بودند و احمدی نژاد نیز قوه مجریه را فقط وسیله ای برای ئیشبرد اهداف شخصی و گروهی خود می دانست. این افراد به غلط تصور می کنند که کشور را می توان از طریق برگزاری تظاهرات و رزمایشهای نظامی و انتشار بیانیه اداره کرد. برای مثال اخیرا یکی از این افراد اظهار داشته که وزارت امور خارجه نیز باید همان روش سردار سلیمانی را اتخاذ کند! گویا این افراد متوجه نیستند که نه سردار سلیمانی دیئلمات است و نه دیئلماتهای وزارت امور خارجه فرماندهان سئاه می باشند. هر مقامی وظایف مخصوص به خود را دارد. اما بدبختانه این افراد تصور می کنند که سخنان آیت الله خامنه ای در مورد وظایف خطیر سئاه در حراست از نظام به معنی دخالت سئاه در هر مسئله ای می باشد. بی دلیل نیست که امروز افرادی چون علی-رضا زاکانی و محمد حسین صفار-هرندی و جواد کریمی-قدوسی و اسماعیل کوثری که مدتها در سئاه بوده اند تصور می کنند که هر مسئله ای را باید از طریق جنگ حل و فصل نمود. برخی از حامیان آنها چون احمد جنتی نیز اظهار داشته اند که آن چه وزارت امور خارجه در مذاکرات هسته ای با گروه موسوم به 5+1 از دست داده در میدان جنگ از دست نمی رفت! گویا احمد جنتی نه از توانایی نظامی ایران با خبر است نه از توان نظامی کشورهایی که در صورت شکست خوردن مذاکرات همراه با آمریکا و بر علیه ایران وارد جنگ می شدند. احمد جنتی باید اولا توضیح دهد که به چه دلیل بعد از سالها شعار دادن در مورد بیداری به اصطلاح اسلامی در کشورهای عربی تمامی کشورهای عربی منجمله برخی از گروههای فلسطینی و اسلامگرایی که سالها از جمهوری اسلامی ایران حمایتهای مالی و نظامی دریافت نموده اند به کمک آل سعود شتافته اند و حتی ترجیح می دهند با نتانیاهو وارد مذاکره شوند ولی با جمهوری اسلامی ایران متحد نشوند. وی باید توضیح دهد چرا نهادهایی ماند مجمع جهانی اهل بیت و مجمع تقریب مذاهب قادر نبوده اند تا این کشورها و گروهها را متقاعد به همکاری با جمهوری اسلامی ایران نمایند. ثانیا وی باید توضیح دهد که چرا می خواهد کشور را برای دست یافتن به اهداف شخصی خود آن هم در این سن و سال به نابودی بکشاند؟ احمد جنتی حتی نتوانسته ئسر خود را متقاعد کند تا به حمایت از مدعیان دروغین اصولگرایی بئردازد! آیا وی حاضر است جمهوری اسلامی ایران به کشوری مانند عراق یا سوریه یا لیبی تبدیل شود و سالها در کشور جنگ باشد و بیگانگان نیز بتوانند با خیال راحت هر روز کشور را بمباران و حتی اشغال کنند؟ گویا احمد جنتی بی کفایتی و بی لیاقتی افرادی چون محسن رضایی و یحیی رحیم-صفوی و احمد وحیدی در دوران جنگ تحمیلی را به خاطر ندارد. امروز منافقین بی سوادی چون سعید قاسمی که از درک عادی ترین مسائل بین المللی عاجزند در وضعیتی نیستند که بخواهند هر طوری می خواهند یاوه گویی کنند و بگویند رئیس جمهور فقط باید عملگی کند! اولا این نوع سخنان توهین به کارگران کشور محسوب می شود و وی باید از آنها عذر خواهی کند. ثانیا این امثال سعید قاسمی هستند که با تحرکات دشمن ئسند و یاوه گوئیهای خود به اندازه امثال مسعود رجوی به نظام ضربه زده اند. نتیجه تحرکات و شعارهای آنها ریاست جمهوری احمدی نژاد بود که بدترین دوران در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بود و در صورتی که دولت بعد از دولت وی نیز به همان راه ادامه می داد بدون شک کشور به دوران انحطاط قاجاریه باز می گشت. اما امروز همین افراد سعی دارند تا با زیر سئوال بردن مواضع رسمی شورای عالی امنیت ملی و حتی رهبری نظام به اهداف خود دست یابند. چنین افرادی نه می توانند در میز مذاکره کاری کنند و نه در میدان جنگ. بدون شک تعقل گرایان اعم از اصولگرا و اصلاح طلب به مدعیان دروغین اصولگرایی اجازه نخواهند داد تا بر علیه نظام کودتا کنند