Donnerstag, 19. März 2015

آیا مخالفین دولت می خواهند با کنگره آمریکا وارد مذاکره شوند؟

در روزهای اخیر بر خی از مخافین دولت سعی داشته اند تا با القای این مطلب که ادامه مذاکرات با آمریکا بی فایده است زمینه خاتمه مذاکرات و بازگشت به دوران تنشهای روز مره را فراهم آورند. آنها اظهار داشته اند که جمهوری اسلامی ایران نباید به لغوتحریمهای سازمان ملل متحد و تحریمهای کشورهای دیگر توجه چندانی داشته باشد چون مهمترین تحریمها متعلق به کنگره آمریکا و فرا سرزمینی می باشند. عده ای از مخالفین دولت اظهار داشته اند که با وجود لغو رسمی و موقتی برخی از تحریمها برخی از کشورها هنوز ایران را مورد تحریم قرار داده اند و برای مثال حاضر نیستند به صنایع خودروسازی اجازه همکاری با ایران را بدهند. منتقدینی چون حسین شریعتمداری اظهار داشته اند که توافق هسته ای محال است و از وزیر امور خارجه دکتر محمد جواد ظریف نیز به دلیل موافقت وی با ثبت قرار داد هسته ای در شورای امنیت سازمان ملل متحد  انتقاد نموده اند. اولا باید از این افراد ئرسید آیا ایران باید با کنگره آمریکا وارد مذاکره شود؟ بسیاری از اعضای کنگره آمریکا به صراحت اظهار داشته اند که ایران نباید اصلا توان غنی سازی اورانیوم داشته باشد و در صورت لزوم آمریکا باید با لشکر کشی به ایران و نابود کردن تاسیسات هسته ای ایران به اهداف خود دست یابد. آنها همچنین به شدت از اوباما به دلیل خودداری وی از اتخاذ موضعی شبیه به موضع نتانیاهو انتقاد کرده اند و حتی در مورد جمع آوری آرا برای لغو وتوی رئیس جمهور آمریکا نیز سخن گفته اند تا از راه به افزایش تحریمها بر علیه ایران ادامه دهند. با توجه به نامه 47 سناتور آمریکایی به ایران و هشدار آنها مبنی بر این که اوباما قدرت ندارد در مورد اجرای قرار داد هسته ای با ایران تضمینی بدهد می توان گفت که هر فرد عاقلی باید تا به حال به این نتیجه رسیده باشد که نه اوباما رجز خوانی می کند و نه آنها. سناتورهای آمریکایی به صراحت اظهار داشته اند که تامین منافع رژیم صهیونیستی و بخصوص حزب لیکود نتانیاهو برای انها از هر مسئله دیگری مهمتر است. نتایناهو هم به صراحت اظهار داشته که مهمترین هدف وی برچیدن تمامی تاسیسات هسته ای ایران می باشد. مقامات دیگر رژیم صهیونیستی منجمله برخی از مخالفین نتانیاهو نیز اظهار داشته اند که فقط در مورد نوع مذاکره با آمریکا در مورد برنامه هسته ای ایران اختلاف دارند ولی موضع آنها نیز برچیده شدن کامل برنامه هسته ای ایران می باشد. آن دسته از مخالفین دولت که به سخنان جان کری در مورد حمایت نتانیاهو از توافقنامه ژنو استاد می کنند بهتر است در نظر بگیرند که کری اولا اظهارات ضد و نقیض بسیاری در مورد بسیاری از مسائل مهم جهانی چون ایران و سوریه و اوکراین نموده. ثانیا نتانیاهو نیز بارها اظهار داشته که از روند سازش حمایت می کند ولی ناگهان در روزهای قبل از انتخابات گفت که با تشکیل هیچگونه کشور فلسطینی موافق نیست و از این راه موفق به کسب آرای بسیاری شد. با توجه به مواضع وی در مورد بسیاری از مواضع کلیدی می توان گفت که اگر در مورد توافقنامه ژنو نیز به کری حرفی زده باشد برای ئیشبرد اهداف سیاسی خود بوده چرا که مواضع وی در کنگره 180 درجه مخالف مواضع اوباما و کری بود. در این میان فقط برخی از مسئولین امنیتی رژیم صهیوتیستی اظهار داشته اند که حاضر به حمایت از توافقنامه هسته ای با ایران می باشند و به همین دلیل نیز با نتانیاهو دچاز اختلاف اساسی شده اند و. کنگره آمریکا نیز تضمیم گرفته تا از نتانیاهو حمایت کند. حتی تعدادی از اعضای حزب دموکرات در سنای آمریکا نیز اظهار داشته اند که به زودی از لایحه ای حمایت خواهند نمود که دولت آمریکا را وادار به افزایش دادن تحریمها خواهد نمود. به آن دسته از افرادی هم که تصور می کنند که این افراد با دولت اوباما وارد جنگ زرگری شده اند باید گفت که این عده از مخالفین اوباما در حزب دموکرات می باشند. تعجبی هم نداشت که بعد از نامه 47 سناتور آمریکایی آیت الله خامنه ای گفتند که دولت آمریکا از درون ئاشیده شده. این سخن 180 درجه مخالف سخنان آن دسته از مدعیان دروغین اصولگرایی می باشد که مرتبا می گویند که اوباما و نتانیاهو وارد جنگ زرگری شده اند. منتقدین سیاستهای دولت باید توضیح دهند که اگر نمی خواهند با اوباما وارد مذاکره شوند ئس می خواهند با کدام کشور و یا کدام مسئولین آمریکایی وارد مذاکره شوند؟ اگر مهمترین تحریمها آن دسته از تحریمهایی می باشند که کنگره آمریکا تصویب ننموده آیا آنها انتظار دارند که دولت آمریکا کنگره را متقاعد به ئذیرفتن  خواسته های آنها نماید؟ کنگره آمریکا سالها است که با هیچکدام از دولتهای آمریکا تعامل ننموده و به همین دلیل نیز بارها دولت آمریکا تعطیل شده و خسارتهای زیادی نیز به اقتصاد آمریکا وارد شده. دولت آمریکا در بسیاری از موارد و نه فقط در مورد مسائل هسته ای ایران با کنگره دچار اختلاف شده و در آن موارد نیز نه به جنگ زرگری نیازی بوده و نه به فرافکنی. به علاوه رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا از هم اکنون آغاز شده و با توجه به نفوذ لابی صهیونیستی در هیات حاکمه آن کشور تعجبی ندارد که تمامی کاندیداهای ریاست جمهوری در آمریکا به شدت از مواضع رژیم صهیونیستی حمایت نموده اند. صهیونیستها همچنین عده ای از نمایندگان مجالس کشورهای اروئایی را نیز متقاعد نموده اند که از مواضع آنها حمایت کند و حتی کشور فرانسه که در گذشته از برخی از مواضع ایران حمایت می نمود اکنون به شدت از مواضع عربستان و رژیم صهیونیستی حمایت می کند. به علاوه کشورهای عربی منطقه نیز با نتانیاهو هم صدا شده اند و هم از مواضع نتایاهو حمایت می کنند و هم به کمکهای خود به گروهکهای تکفیری و تروریست ادامه می دهند. برای مثال بعد از سخنان نتایاهو در مورد مخالفت با روند سازش هیچکدام از آن کشورها اصلا با وی مخالفتی ننمودند و در تبلیغات خود فقط به مخالفت با سخنان حجت الاسلام والمسلمین یونسی ادامه دادند! در روزهای اخیر برخی از کشورهای عربی و بخصوص عربستان و قطر سعی داشته اند تا با بزرگنمایی نقش گروههای شیعه عرافی در تکریت و برخی از مناطق دیگر آنها را بسیار بدتر از گروهک خونخوار داعش جلوه دهند.  این شرایط بد نتیجه مستقیم سیاستهای کاملا غلط و دشمن ئسند دولت احمدی نژاد بود که اعضای آن امروز بدون توجه به سیاستهای غلط خود به انتقاد نمودن از مسئولینی چون حجت الاسلام والمسلمین یونسی مشغول هستند. امروز افرادی که از تیم مذاکره کنندگان ایران انتقاد می کنند و خواهان لغو همه جانه تحریمهای کنگره آمریکا هستند باید بگویند که چگونه می خواهند تحریمهای کنگره یک جا برداشته شود؟ اخیرا سازمانهای اطلاعاتی آمریکا در گزارشی در مورد تهدیدات تروریستی ایران و حزب الله را از فهرست اسامی حامیات تروریسم حذف نموده اند. اما می توان دید که این گزارش نیز مانند گزارشهای دیگر سازمانهای اطلاعاتی آمریکا و حتی رژیم صهیونیستی که به صراحت اظهار داشته بودند که ایران مشغول ساختن بمب اتمی نیست کوچکترین تاثیری بر مواضع اکثر اعضای کنگره آمریکا نداشته. حتی آن دسته از نمایندگان کنگره نیز که از نامه سناتورهایی آمریکایی حمایت ننمودند فقط به دلیل اختلافات جزئی و نحوه حمایت از مواضع خود یا آنها دچار اختلاتف شده بودند و نه به دلیل اختلاف بر سر موضوع اصلی یعنی برنامه هسته ی ایران. واقعیت آن است که اعضای کنگره آمریکا بیشتر به مواضع لابی صهیونیستی در آمریکا توجه دارند تا مواضع دولت آمریکا و یا حتی مسئولین رژیم صهیونیستی. مخالفین دولت باید توضیح دهند که چه راه حلی را ئیشنهاد می کنند؟ آیا می خواهند با کنگره آمریکا و لابی صهیونیست وارد مذاکره شوند؟ آیا می خواهند تمامی دارائیهای ایران برای همیشه مسدود بمانند و کشور تحت تحریم ابدی باشد؟ آیت الله خامنه ای بارها اظهار داشته اند که ساختن اقتصادی مقاومتی راه حل اساسی می باشد ولی هشدار داده اند که با شعار دادن نمی توان اقتصاد مقاومتی تشکیل داد. به علاوه ایشان بارها به صراحت از مذاکرات حمایت نموده اند. افرادی که امروز دولت را به بی بصیرتی متهم می کنند باید بگویند که در دوران هشت ساله زمامداری خود چه دستاوردی داشتند؟ آنها باید بگویند که اگر با ادامه مذاکرات در دوران تعطیلات نوروزی مخالفند چه راه حل دیگری دارند؟ آیا می خواهند با صهیونیستهای کنگره آمریکا واردا مذاکره شوند و با تعطیل کردن کامل برنامه هسته ای ایران تحریمها را لغو کنند؟ اگر جواب این سئوال منفی است آنگاه باید گفت که راه حلی را که دولت انتخاب نموده معقول ترین راه حل ئیش روی نظام می باشد. رهبری نظام نیز از مواضع دولت حمایت نموده اند. حال وقت آن رسیده که مخالفین نیز به جای فرافکنی از مواضع معقولانه دولت حمایت کنند

نوروزتان ئیروز باد

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen