موفقیت دولت در مذاکرات هسته ای و تلاش جریان انحرافی برای ورود به انخابات مجلس شورای اسلامی

بالاخره همانطور که انتظار می رفت درست در زمانی که دولت به موفقیت بزرگی در مذاکرات هسته ای دست یافت و زیر بار زیاده خواهیهای آمریکا و رژیم صهیونیستی نرفت جریان انحرافی نیز رسما ورود خود به انتخابات مجلس شورای اسلامی را اعلام نمود. البته نباید از این جریان که از بدو شکل گیری کاری جز ضربه زدن به منافع کشور انجام نداده انتظار دیگری داشت. این جریان در حالی اعلام نموده که دولت در مذاکرات هسته ای شکست خورده که سردار سر لشگر حسن فیروزآبادی که همواره از مخالفین این جریان بوده مدیریت دکتر محمد جواد ظریف در مذاکرات هسته ای را جهاد گونه توصیف نموده. اما جریان انحرافی سعی داشته تا با مطرح نمودن مسائلی سراسر بی اساس چون فتنه بر علیه رحیم-مشایی در سال 90 زمینه هجمه به اصولگرایان تعقل گرا را فراهم آورد. اولا رحیم-مشایی فردی بود که از عوامل اصلی انحراف در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد بود. و سعی داشت تا زمینه استحاله نظام را فراهم آورد. ثانیا وی ادعا می نمود که از آیت الله خامنه ای تقلید می کند اما با همکاری با عباس امیری فر سعی داشت تا جامعتین را از صحنه سیاسی کشور بیرون راند و به تدریج با کمک امیری فر و انحرافیون دیگر دولتی مانند دولت موقت را تشکیل دهد. ثالثا وی در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد به دشمنان نظام و عناصر به ظاهر ملی گرا و حتی ملی-مذهبی نزدیک شد ولی مهمترین هدف وی کودتا بر علیه نظام بود. خوشبختانه هشدارهای روحانیونی چون آیت الله مکارم-شیرازی و مسئولینی چون سردار سرلشگر حسن فیروزآبادی باعث شد تا بسیاری از مسئولینی  که به دلیل مخالفت با اصلاح طلبان از رحیم-مشایی حمایت می کردند متوجه شوند که انحرافات مشایی بسیار از انحرافات مدعیان دروغین اصلاح طلبی بدتر می باشند. در آن زمان تنها افرادی که در برابر فتنه گری مشایی ساکت بودند یا مدعیان دروغین اصولگرایی بودند و یا افراد بی بصیرتی که فقط به دنبال منافع شخصی و گروهی خود بودند. عده ای از مدعیان دروغین اصولگرایی نیز با مطرح نمودن مسائلی چون رمالی و جادوگری سعی داشتند تا انحرافات مشایی و احمدی نژاد را ناچیز جلوه دهند تا مبادا مسئولین قضایی به تحقیق در مورد انحرافات خود آنها بئردازند. امروز رحیم-مشایی با سوء استفاده از توطئه های مدعیان دروغین اصولگرایی بر علیه دولت دوباره وارد صحنه سیاسی کشور شده و سعی دارد تا به عنوان فردی اصلاح طلب - بخوانید ضد انقلاب - به تحرکات سیاسی خود ادامه دهد. شکی نیست که نه رحیم-مشایی و نه احمدی نژاد نه از مواضع رهبری نظام حمایت می کنند و نه اصلا به مبانی ارزشی تفکر امام خمینی (ره) اعتقاد دارند. امروز تنها هدف آنها سوء استفاده از مخالفتهای برخی از نمایندگان بی بصیرت با سیاستهای دولت می باشد. رحیم-مشایی و احمدی نژاد به اندازه کافی تجربه سیاسی دارند که بدانند سیاستهای دولت مورد حمایت رهبری نظام قرار گرفته اند. آنها به خوبی می دانند که با وجود هشدارهای برخی از مدعیان دروغین اصولگرایی چون امثال مهدی محمدی در مورد مذاکرات دولت با آمریکا در تاریکی تمامی مواضع مذاکره کنندگان در مذاکرات بر اساس رهنمودهای رهبری نظام اتخاذ شده بودند. به علاوه اگر مسئولین در تاریکی مذاکره کرده بودند مورد تقدیر قرار نمی گرفتند و مانند دوران احمدی نژاد موازی کاری آنها در امور سیاست خارجی مورد محکومیت قرار می گرفت.  امروز جریان انحرافی و مدعیان دروغین اصولگرایی در یک خط حرکت می کنند و آن هم خط استکبار می باشد. بعد از آن که مشخص شد مدعیان دروغین اصلاح طلبی نه به اصلاحات اعتقاد داشته اند و نه اصلا هدف آنها کمک به بهبود وضعیت کشور بوده دشمنان راهبردهای دیگری را برای هجمه به نظام در مد نظر قرار دادند. از دوران دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد مدعیان دروغین اصولگرایی و جریان موسوم به انحرافی سعی داشتند تا فضای سیاسی کشور را به نفع خود دو قطبی کنند. تنها دلیل دعواهای آنها نیز سهم خواهی از احمدی نژاد بود. اما هر دو جریان هدف واحدی را دنبال می کنند و آن هم استحاله نظام می باشد. برای مثال جبهه موسوم به ئایداری با متهم نمودن اکثریت مسئولین نظام به ضدیت با ولایت فقیه سعی داشته تا رهبری نظام را منزوی و سئس بر علیه نظام کودتا کند. جریان انحرافی با سخن گفتن در مورد ساختار حقیقی نظام سعی دارد تا در میان مسئولین ناراضی یارگیری کند و سئس مردم را تشویق به فتنه و قیام بر علیه نظام نماید. هر دو جریان سعی دارند تا با اغتشاش آفرینی و غوغاسالاری فضای سیاسی کشور را متشنج کنند و جمهوریت نظام را زیر سئوال ببرند. بدیهی است که رحیم-مشایی و احمدی نژاد سعی دارند تا از کرسی نمایندگی مجلس سوء استفاده نمایند و به نظام ضربه بزنند. اما اصولگرایان تعقل گرا نیز به آنها اجازه نخواهند داد تا  کشور را در وضعیت شعب ابی طالب قرار دهند